Expositie Jan Strube, een Amsterdamse Brabander

De Stichting Vrienden van Jan Strube exposeert werk van de tot zijn dood in 1985 in Prinsenbeek wonende beeldend kunstenaar Jan Strube.

Hij werd in 1892 geboren in Amsterdam, bracht het grootste deel van zijn leven door in Brabant. In Amsterdam volgde hij eerst de ambachtsschool (huisschilder), en daarna de schilder- en tekenacademie, de voorloper van de Rietveld Academie. Na een bezoek aan Breda leerde hij Dina Bogers, uit Leur, kennen. Een liefde was geboren. Ze trouwden in 1917 en gingen in Amsterdam wonen. Begin jaren twintig verhuisden ze naar Brabant en vestigden zich in een houten huisje aan de rand van het Liesbos (Zanddreef). Maar hij kon in Brabant niet leven van zijn litho’s en tekeningen. Er was hier te weinig animo om kunst te kopen. De mensen leefden in armoede en hadden geen geld over voor kunst aan de muur. Dat was weggegooid geld. Ze gingen terug naar Amsterdam, maar Brabant konden ze niet vergeten, en in 1927 trokken ze weer in hun huis bij het Liesbos. Nu voorgoed. Hij werd een Amsterdamse Brabander.

Met een aantal kunstenaars, onder wie Paul Windhausen, Gerrit de Morée en Dio Rovers richtte hij de Bredase Kunstkring op. Strube raakte bekend en kreeg steeds meer opdrachten. Zijn onderwerpen betroffen vaak het karakteristieke Brabantse boerenleven en veelal volkse en alledaagse onderwerpen. Maar tegelijkertijd toont zijn werk ook vaak de Grote Kerk in Breda, het Begijnhof, en de Leurse Haven. Een boerderijtje, een boerin, een waterput, geven natuurlijk een nostalgisch gevoel. De realiteit was uiteraard anders, hard werken en armoede, en daarbij werd de bevolking ook nog getroffen door oorlog en geweld.

In 1985, op 93-jarige leeftijd, overlijdt hij en laat een omvangrijk werk na: tekeningen, litho’s, houtsneden, stillevens in olieverf. Zijn werk is in het bezit van een aantal musea, waaronder het Stedelijk Museum Breda. Bij deze tentoonstelling zijn de werken afkomstig uit privécollecties.